Mijn naam is Bianca Colbers (1973). Ik ben getrouwd en heb twee kinderen (2005 en 2007). Ik ben 20 jaar eerstegraads docente Frans geweest op een middelbare school en onderwijs is nog steeds een grote liefde. Maar er is een liefde bij gekomen, de liefde voor de TCM, de Traditional Chinese Medicine. En die liefde is alleen maar groter geworden. De TCM is ontzettend intrigerend en gelukkig is studeren een grote hobby van me. Vandaar dat ik na de driejarige hbo-opleiding VoetreflexPlustherapie verder ben gaan leren. De driejarige hbo-studie Tuina therapie en de eveneens driejarige hbo-opleiding kruidengeneeskunde volgden en als kers op de taart is daar acupunctuur bij gekomen. Alle opleidingen die ik heb gevolgd zijn disciplines binnen de TCM en samen zijn zij een ijzersterk middel naar balans en dus gezondheid. Om het echte gevoel met de Chinese Geneeskunde te krijgen, heb ik 16 dagen TCM gestudeerd in Beijing. Daar heb ik ook stage gelopen in een (kinder)ziekenhuis waar Tuina en acupunctuur worden ingezet. Ook in Nederland en Duitsland heb ik diverse stagedagen gevolgd, om mij te verdiepen in (verminderde) vruchtbaarheid, een van mijn specialisaties. Ik ben inmiddels ook erkend ‘womb and fertility massage therapist’ en daar ben ik trots op.

Tussendoor heb ik de Westerse Medische en Psychosociale Medische Basiskennis behaald en heb ik de opleidingen tot Hooggevoeligheidsdeskundige en docent Babymassage afgerond.

Mijn leerhonger zal blijven en dat is goed nieuws. Want als therapeut moet je blijven bijscholen en je moet je blijven ontwikkelen.
Als docent, therapeut, mama en mens wil ik eigenlijk maar een ding: iemand in zijn kracht zetten.
Om zelf in mijn kracht te blijven wandel ik (met de honden), wroet ik af en toe lekker met mijn handen in de tuinaarde én werk ik liefst ‘pieds nus’, op blote voeten.

Voeten zijn geweldig! Ze dragen je, weerspiegelen je lichaam en emoties en ze laten je aarden. Toen mijn zoon twee was, vroeg hij me vaak ‘dat lekkere punt’ te masseren. Ik wist toen nog niets van masseren of voetreflex af. Ik wist alleen dat het mijn zoon rust gaf. Tijdens mijn opleiding leerde ik dat ‘dat lekkere punt’ een acupunctuurpunt is, het enige punt dat onder de voeten ligt. Het is een aardend, kalmerend en voedend punt, enorm krachtig.  Mijn dochter noemt het inmiddels zelfs voe(d)treflex. Toen ik mijn praktijk begon, combineerde ik het met mijn baan als docente Frans. En zo is de naam ‘pieds nus’ ontstaan, een mooie samensmelting van alles waar ik van houd.
Ik vind ‘alles’ leuk en vanuit mijn brede interesse heb ik geen beperkingen, maar wel specialisaties.

Dus: jong of minder jong, groot of minder groot, man of vrouw: voel je welkom!